Umarım Mutsuz Olursun Bensiz

Sen Bana Tuzaksın.. Ölümler Peşimde, Kaçışlar Yasak.. Karmakarışık Duygular Saflığa Bulanamamış Gri Renkler Gibi... Can Çıkar Huy Çıkmaz Derler.. Kopan Neydi Bedenimden, El Sallarken Ardımdan? Başamı Sardı Hatıralar? Yapmasın Kimse Şiirlerime Yorum, Varsın Olsun, Ben Sende Doğmuşum.. Bir Sözünle Varolup, Bir Yolculuğunla Son Bulmuş'um.. İstanbul.. Koş Gel Ne Haldeyim.. Karanlıklara Bulanmış,Viraneyim.. Ver Serseriyim!.. Olabildiğine Serseri!.. Tutmasını Bildiğinde Bir Aşk'ım.. Bakmasını Bilmediğinde, Kör Bir Çift Göz.. Uyanık Olduğum Halde Kabuslar Penceremde.. Aklıma Sahip Çıkmak İçin, Yok Kimsenin Verdiği Tek Bir Söz.. Ne Güzel Unutmuştum Sevdaları.. Öylesine Mutluydum Ki Adın Geçmeden Önce.. Sana Yazılmış Dörtlüklerle Dolu Defterlerle.. Ve Sana Yakılmış Bir Yürek Sahibiyle.. Kurtuluşum Yok Be Abi.. Yine Başa Sardım Tek Şarkılık Plaklar Gibi.. Bakma Sen Bana, Az Oynamadım Gizemleri Çıkmaz Aylarda.. Sokaklar Boş,Gözümde Yirmi Damla Yaş.. Ve Bir Cumartesi Sabahı Benden Başka Ellerleydin.. Unutulmuşlukları İndirdin Gökyüzünden.. Bütün Bunların Sorumlusu Sensin İstanbul! Ne Toprağın Altın, Ne Taş'ın.. Tek Bir Damlasını Saydınmı Ulan Gözyaşımın?! Terkediyorum Seni İstanbul Gidiyorum Aklı-Firar Etmiş Vaziyette.. Önce Ki Şiirimde Şakağına Sıkmıştım.. Şimdi, Nüfusun Bensiz.. Denizlerin Bedensiz.. Sahillerin Aşk'sız.. UMARIM MUTSUZ OLURSUN BENSİZ!