Sabahları Kara bir Ruh Olup Vücuduna Giren..
Girer Girmez Tüğlerini Ayağa Diken..
Uyandığında Mutluluk, Unuttuğunda ise
Hüzün Veren..
Sana Birşey Söyleyeyim mi?..
İşte O Bendim..

Buz tutmuş yalnızlıklarımlayım..
Saat Sensizliği Yirmi Geçiyor..
Tepemde Güneş İçimi Isıtmıyor..
Kanım Bozuk Ve Sinirlerim Dağanık..

O Düşünemediğin, Düşünüpte
Anlatamadığın
Anlatıpta Yaşayamadığın..
Yorulduğun..
Paramparça Olduğun Duygularının Mimarı..
Her Gölgesini Görüşünde Ayağa
Sıçradığın o İnsan Var ya..
İşte o Bendim..

Senin İçin İnmişim Dünyaya..
Sahiplenmişim İsmini, Cismini, Bedenini
Ayaklarının Altından, Ellerinin İçinden
Ve Damarlarından Akan Var Ya..
İşte O Bendim..

Sakın Üzülme Seni Unuttum Diye, Yalan..
Aşağlık Günlerin Sorumlusu Ben Değilim
Sözlerimi Okuyan Gözlerin Yalan..
Ellerimi Tuttuğun Ellerin Ayaz..
Ve Bedenimden AŞağı Doğru Süzülen
O Kan..
O Can..
O Yaşam..
O Mutluluk..
O Varsayımlar..
Uçsuz Bucaksız Uçurumlarda
Sabahlayışlarım..
Gölge Danslarım
İnsanların Benim İçin Düşündükleri
Yalan..
İnan Bana Sözümde, Gözümde Olmuşsun
Talan..

İşte Susuyor Dilim..
Vakit Ayrılık
Sözler Kimi Zaman Buğulu, Kimi Zaman Seni Özler..
Ama Her Daim Umudu Gözler..


Seni O Deli Gibi Seven..
Uğruna Seni Bile Yok Eden..
Olmamış Hayatı, Deli Dolu Yaşamış Gibi
Farzeden..
Dünyaları Ters Düz Edip, Gözlerine Kalbimi
Yükleyen Biri Vardı Ya..
İşte o Bendim..

(Sakın Üşüme..)