--------------------------------------------------------------------------------

Islanınca günler hafif yasemin kokusunda,
Soguklara aldanıp sığınır mısın koynuma
diye düşünürdüm hep,
ve hep bu yüzden 
Soğuk sabahlarda vapurlara bindirirdim seni.
Poyrazın içine işleyen soğuğunda,
Sen hiç omuzumda uyumadın oysaki .

Hiç uygunsuz olmadık seninle, 
Saflığın gözlerinin içindeydi senin. 
Tebessümünden anlardı kim olsa, 
Yüreğinin sesiydi hep söylediklerin.

Sen hep ruhum gibiydin adımlarıma hükmeden,
Ağır ağır gelirdim hergece sana .
Yakamozların üzerinden,
Ayışığında deniz üstü sana
yürürdüm. 
Yaş değil huzur damlardı gözlerimden.

Boşluğum yokluğundur derdim sana,
Karanlığında zorluğum,umutsuzluğunda
gözyaşındır..
Soğuklarda zorunluluğum,
Yokluğum yokluğundur aslında.

Ben ikimiz için de yaşardım dargınlıkları
,mutlulukları , yaramazlıkları.
Sen bütün yorgunluğunu suskunluğunda biriktirsen
bile,
Şimdi gidiyorsam boşa değil
Ben senin bulamadığını saklıyorum,
Paylaşılmaz olanı götürürken gözlerimde
...

é.y.