BİR İKİ ÜÇ DÖRT

I. Şarapla yıkanmış düş kadar parlatı, Islaktı teni, Ter, Yorgunluk, Gözyası dogurdu, -Mutluluk da- Öğrenmediği kadar gülümsedi, Gül bebek... II. Veremli gecelerde, Bilinmezler asılırdı bıyıklarından, -Büyütürdü kamburunu- Eger ki, Bir cift kanat vadedmeseydi, Her acı, Sevemzdi belki, Sev bebek... III. Çarmıha yakıstırmasını da bildi kanatlarını, Çivileri öpmeyi de, Mil de çekilse gözlerine, Duyardı sesini çekicin, Ne de olsa kan, Bulurdu yolunu, Ağla bebek.. IV. Tahta ve demir, Daha canlıydı artık, Melekler, Gülümseyişlerinde gererlerdi yaylarını, Ve buluttan tatlıydı okları, Aşk bu olsa gerek, Öl bebek...