ATEŞ VE DUMAN, by aPoLLoN Subscribe to rss feed for aPoLLoN

Yトアldトアzlar rテシya kadar parlaktトア,
Melekler uテァuナ殳u,
Kahkahalar,
Gテカzyaナ殕arトア,
Ve en gテシzel aナ殘lar..

Kadehlere doldurduk,
トーnce kトアyトアlトア geceyi..

Ellerimden,
Gテカzlerimden,
Saテァlarトアmdan kurtuldum..

Alevden karトアncalar sarトアlトア vテシcudum,
Dikiナ殕erim attトア tek tek,
Parテァa parテァa dテカkテシldテシm..

Mavi bir duman oldum,
Bilinmez bir ateナ歹,
El penテァe divan durdum..

Rテシzgarlar esti sonra,
Yaト殞urlar yaト歸トア gテカrdテシm,
Savruldum aydトアnlトアト歛,
Tekrar ete bテシrテシndテシm,
Ateナ殃n akトアbeti,
Karanlトアkta kテカrdテシト淌シm..
Posted: 2005-12-21 09:16:59 UTC

This poem has no votes yet. To vote, you must be logged in.
To leave comments, you must be logged in.